[...] Wystawa „Twarzą w twarz” to zaproszenie do przemyśleń, do spotkania z naszą coraz bardziej złożoną rzeczywistością i do dyskusji nie tylko o statusie naszego wizerunku, ale przede wszystkim o miejscu homo sapiens w świecie postrzeganym najczęściej z egologicznej perspektywy. Kasparow odróżnia człowieka od maszyny, gdyż w przeciwieństwie do SI mamy cele i marzymy: „Posiadamy mnóstwo właściwości, w których maszyny nam nie dorównują. One mają instrukcje, my — cel. Maszyny nie potrafią marzyć, nawet w trybie uśpienia. Ludzie — owszem. Dlatego będziemy potrzebowali inteligentnych maszyn, by urzeczywistniać nasze najwspanialsze marzenia. Jeśli przestajemy je mieć, jeśli przestajemy szukać wyższych celów, wtedy sami stajemy się maszynami”.
Myślę, że warto nie tylko marzyć, ale przede wszystkim zacząć
o nas myśleć jako o jednym, a nie jedynym z bytów inteligentnych.[...]

                                                                       Iwona Dorota Bigos