Publikacja towarzyszy wystawie pod tym samym tytułem prezentowanej od 15 października 2024 do 23 lutego 2025 w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Ekspozycja obejmuje kolekcję Tomasza Dziewickiego uzupełnioną eksponatami Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowego we Wrocławiu

 „Tytułowa „wielka czwórka” to czworo wybitnych artystów rzeźbiarzy pracujących w Zakładzie Ceramiki i Szkła Instytutu Wzornictwa Przemysłowego od 1956 roku, których zadaniem – a dla nich też swoistym wyzwaniem – było przygotowanie do produkcji w państwowych fabrykach porcelany nowych modeli rzeźby kameralnej. W skład zespołu stworzonego przez Henryka Jędrasiaka weszli Lubomir Tomaszewski, Hanna Orthwein i Mieczysław Naruszewicz. To oni w niespełna dekadę stworzyli unikalną „ofertę” ceramicznych rzeźb, które trafiły do produkcji we wszystkich polskich fabrykach porcelany – od Ćmielowa po Wałbrzych. Za nimi podążyli inni artyści: Henryk
Baran, Paweł Karasek, Stanisław Olszamowski, Eryka Trzewik-Drost i Zbigniewa Śliwowska-Wawrzyniak, którzy wzbogacili jeszcze różnorodność tej menażerii porcelanowych bibelotów. Na wystawie prezentowana jest kolekcja figurek zgromadzona przez Tomasza Dziewickiego, uzupełniona o obiekty z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Muzeum Narodowego we Wrocławiu. „Gościnna” kolekcja liczy ponad 350 obiektów, jest w pełni reprezentatywnym zbiorem dokumentującym większość powstałych wówczas kameralnych rzeźb ceramicznych i jednocześnie świadectwem kolekcjonerskiego uporu oraz wytrwałości. Zawartość merytoryczna niniejszego katalogu to zasługa kuratorki wystawy dr Barbary Banaś. Ta wyborna znawczyni designu polskiego drugiej połowy XX wieku obdarowuje nas kolejną rewelacyjną publikacją, która jest efektem jej badawczej konsekwencji, pasji, a przede wszystkim ogromnej wiedzy. Jest to ciąg dalszy wielkiej przygody dr Barbary Banaś z jakże kruchymi obiektami współczesnego szkła i ceramiki, a przy tym zjawiskowymi dziełami sztuki. Niech ta przygoda trwa jeszcze latami! A dzisiaj za tę zwierzęcą załogę arki Noego, za te niezliczone urokliwe typy ludzkie, za tę całą kameralną rzeźbę ceramiczną – jesteśmy bardzo wdzięczni.”
                                       

                                         Piotr Oszczanowski
                                         Dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu