Wrocław 1. poł. XX w. był dynamicznie rozwijającym się miastem, aspirującym do miana metropolii. Gwałtownie wzrastająca liczba mieszkańców wiązała się z koniecznością przyłączania kolejnych podmiejskich obszarów i budowy na nich nowych osiedli. U progu XX w. zmieniało się też oblicze centrum miasta – wśród historycznej zabudowy rynku pojawił się imponujących rozmiarów dom handlowy braci Baraschów (dzisiejszy „Feniks”, 1903), powstały wielkie hale targowe (1908) czy też pierwszy biurowiec przy obecnej ul. Ofi ar Oświęcimskich (1911–1913). Środowisko wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego z jej postępowymi twórcami w dwóch kolejnych dekadach uczyniło z Wrocławia ważne centrum modernizmu. Ten boom budowlany był niebywałą okazją dla tutejszych artystów, w tym rzeźbiarzy zaangażowanych w projektowanie dekoracji nowo powstających gmachów, wystroju wnętrz sakralnych i budynków użyteczności publicznej, a także licznych pomników zdobiących przestrzeń miasta. Niestety tylko niewielka część tych realizacji przetrwała do dzisiaj, reszta została zniszczona w czasie II wojny światowej lub już po jej zakończeniu podczas masowego usuwania śladów niemieckiej przeszłości Wrocławia. Niniejsza mapka pozwala zobaczyć zachowane w centrum miasta dzieła wrocławskich rzeźbiarzy z 1. poł. XX w. Jednocześnie zachęcamy do samodzielnego odkrywania kolejnych!