Wystawa „Maria Pinińska-Bereś” to szczególne wydarzenie w historii Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Rozpoczęła ją inicjatywa, z którą wyszli jej pomysłodawcy — Heike Munder i Jarosław Suchan. Podjęliśmy się tak ambitnego zadania wystawienniczego z trzech powodów. Po pierwsze, Muzeum Narodowe
we Wrocławiu posiada reprezentatywny i bardzo bogaty zbiór dzieł Marii Pinińskiej-Bereś. Po drugie, jest to pierwsza od przeszło dwudziestu lat tak duża wystawa retrospektywna artystki, która była prekursorką sztuki feministycznej nie tylko polskiej, ale też światowej. Po trzecie, przygotowania wystawy podjął się znakomity zespół
kuratorski: wspomniani już Heike Munder oraz Jarosław Suchan, których wsparła Małgorzata Micuła z Muzeum Narodowego we
Wrocławiu. Wyrażam wdzięczność i uznanie za ich wysiłek, jak również efekty pracy.
Wdzięczność kieruję również w stronę Bettiny Bereś, która konsekwentnie i z wielkim oddaniem pielęgnuje pamięć o życiu i twórczości swoich rodziców: Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzego Beresia. Dziękuję Fundacji im. Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzego Beresia za wsparcie i zaangażowanie w realizację wystawy. Bardzo wierzymy, iż nasza wystawa jest początkiem wielkiej europejskiej podróży dzieła Marii Pinińskiej-Bereś i że po prezentacji we
Wrocławiu trafi do renomowanych muzeów zagranicznych, między innymi Galerie für Zeitgenössische Kunst w Lipsku oraz Kunstmuseum Den Haag w Hadze. Będzie to znakomita promocja współczesnej sztuki polskiej. We wnętrzach Muzeum Sztuki Współczesnej — Oddziału
Muzeum Narodowego we Wrocławiu w Pawilonie Czterech Kopuł dzieła artystki odnajdują się znakomicie. Pozwalają nie tyle zrozumieć, co po prostu utwierdzić się w przekonaniu, iż Maria Pinińska-Bereś w pełni zasługuje na miano jednej z najwybitniejszych osobowości sztuki polskiej XX wieku.
                                    

                                     Piotr Oszczanowski
                                     Dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu